در این میان، هرچند که به اعتقاد برخی کارشناسان اقتصادی معیار ارزش افزوده و مزیت نسبی تولید یک کالا، مهمترین مبنا برای جذب سرمایهگذاری جهت تولید آن کالا است،اما بدون شک در کشورهای درحال توسعه این معیار نمیتواند بدون دخیل نمودن شرایط خاص اجتماعی این کشورها، حداقل در دوران گذار، مبنای کاملی را برای اولویت بندی بخشهای مختلف صنعت یک کشور جهت سرمایه- گذاری و حمایت دولت، به دست دهد.
به اعتقاد کارشناسان، ایران امروز در شرایط اجتماعی خاصی بسر میبرد که از آن به "دهه انفجار جمعیت" یاد میشود، در چنین شرایطی مهمترین معضل اجتماعی کشور که نمیتواند و نباید از پیش چشمان مسوولان نظام کنار رود، بحث بنیادین "ایجاد اشتغال مولد" برای جمعیت چندین میلیونی جوانان درکشور است.
این کارشناسان معتقدند، تعیین صنایعی در کشور که ضمن تضمین دستیابی به ارزش افزوده مناسب در کوتاه مدت، بالاترین بازده اشتغالزایی را به نسبت میزان و مدت زمان سرمایهگذاری یعنی همان صنایعی که به عنوان "صنایع زنجیرهای زود بازده" نامگذاری میشود، به همراه داشته باشد، باید مورد توجه مسوولان قرار گیرد.
در این راستا صنعت مبلمان یا تولید مصنوعات چوبی از دهههای گذشته همواره به عنوان یکی از مصادیق صنایع زنجیرهای زود بازده که میتواند منجر به توسعه اقتصادی کشورها شود، از سوی نهادهای اقتصادی وابسته به سازمان ملل متحد به کشورهای جهان سوم و درحال توسعه پیشنهاد شده است.
البته طی یک دهه اخیر نتایج معجزه آسای این پیشنهاد در کشورهایی مانند چین، مکزیک، مالزی، اندونزی و اخیرا فیلیپین و ویتنام دیده شده است.
امروزه باید دولتمردان اقتصادی دولت نهم که درحال تدوین استراتژیهای اقتصادی تولید با اتکا به سرمایهگذاری و حمایت از صنایع کشور هستند، فراموش نکنند که صنعت چوب و مبلمان ایران با دارا بودن دهها هزار واحد صنعتی و کارگاهی که از نظر تعداد و نه از نظر بازده تولید با واحدهای مشابه در کشور چین برابری میکند، میتواند با تولید مبلمان با کیفیت و قیمت قابل رقابت دربازارهای جهانی این کالا، به بازارهای چند میلیارد دلاری خارجی دست یابد.
این صنعت ضمن تحقق بخش مهمی از استراتژی توسعه صادرات غیرنفتی و ارز- آوری به نحو چشمگیر، میتواند دولت را در رفع مهمترین مشکل کنونی جامعه یعنی بیکاری، یاری کند.
به اعتقاد برخی دیگر از کارشناسان، اطلاع رسانی نیز در زمینه شناساندن محصولات تولیدی به دیگر کشورها از اهمیت بسیاری برخوردار است.
در این خصوص کارشناس امور بازرگانی سفارت اسپانیا در تهران معتقد است که اطلاعرسانی درمورد صنعت مبلمان ایران بویژه در خارج از ایران، ضعیف است و باید تقویت شود.
"یاگو فرناندز باریا" که برای بازدید از محصولات ارائه شده در نمایشگاه مبلمان به محل دائمی نمایشگاه بینالمللی تهران آمده بود، افزود: صنعت مبلمان ایران از توانمندیهای بالایی برای همکاری بینالمللی برخوردار است که این امر، نیازمند تقویت بیشتر میباشد.
استفاده نکردن از طراحان داخلی نیز از دیگر مشکلات این بخش است.
یک کارشناس ارشد معماری داخلی در این خصوص گفت که کارگزاران صنعت چوب داخلی باید از طراحان متخصص ایرانی استفاده کنند.
حسن متقی افزود: کارگزاران صنعت چوب بیشتر از طرحهای فرنگی الگوبرداری میکنند، درحالی که طراحان داخلی ما بسیار ماهر هستند.
وی اظهار داشت: باید زمینه را برای طراحان جوان داخلی و متخصص فراهم کنیم تا آنان نیز توانمندهای خود را بروز دهند.
یک تولیدکننده آلمانی در صنعت مبلمان گفت: آینده صنعت چوب و مبلمان در ایران روشن و شکوفا است.
"لوتار هرزوگ" شرکتکننده در نمایشگاه بینالمللی مبلمان اداری و منزل افزود: اگرچه درایران هنوز کیفیت برخی محصولات تولیدی به روز نیست، اما سرمایهگذاری در صنعت چوب ایران چشم انداز روشنی دارد.
یک ایتالیایی تولیدکننده صنایع چوبی گفت: با وجود پتانسیلهای زیاد در صنعت چوب ایران، متاسفانه این صنعت در دنیا ناشناخته است.
"سزار تولینو" شرکتکننده در نمایشگاه بینالمللی مبلمان اداری و منزل، اظهار داشت: ایران برای پیشبرد تکنولوژی مبلمان خود باید بیش از پیش سرمایهگذاری کند.
دبیر اتحادیه صادرکنندگان مبلمان منزل و اداری گفت: صنعت بهرهبرداری از چوب با هدف تولید فرآوردههای مورد نیاز بشر در مقاطع مختلف تاریخ با پیشرفتها و جهشهای علمی و تکنولوژیک انسان، هماهنگ و همراه شده است.
علیرضا عباسی افزود: افزایش بیرویه واردات مبلمان خارجی و سیر نزولی صادرات مبلمان ایران که طی چند سال اخیر رخ داده بهطور قطع درخور صنعت مبلمان ایران نیست، زیرا پتانسیل صنعت مبلمان ایران با در اختیار داشتن بیش از50 هزار واحد صنفی و7/7 درصد از نیروهای کار کشور بسیار فراتر از وضع کنونی است.
وی اظهار داشت: در این خصوص در عرصه جدید اقتصاد ایران، آینده از آن اصنافی است که قدرتمندترین تشکلها و متناسبترین پیوند را در میان تشکلهای خود دارند.
دبیر اتحادیه صادرکنندگان مبلمان منزل و اداری گفت: وضعیت مبلمان در ایران به دو روش مدرن و کلاسیک تقسیم میشود که با توجه به ورود تکنولوژی به کشور از نظر واردات مبلمان مدرن آمار بسیار پایین است.
عباسی ادامه داد: اما درخصوص ملبمان کلاسیک به دلیل دسترسی نداشتن به تکنولوژی روز دنیا، این صنعت وضعیت خوبی ندارد و اساسیترین مشکل درمورد مبلمان کلاسیک، واردات بیرویه این کالا است.
وی اظهار داشت: حدود50 هزار واحد کارگاهی کوچک مبلمان کلاسیک در کشور وجود دارد که باید آنها را تجهیز کنیم تا بتوانیم در مقابل رقبای خارجی مقاومت کنیم که برای تجهیز این کارگاهها به حمایت دولت نیازمندیم.