|
|
|
|
اخبار سال |
فروردین | اردیبهشت | خرداد |
تیر | مرداد | شهریور |
مهر | آبان | آذر |
دی | بهمن | اسفند |
|
|
|
|
|
|
|
|
۱۸ شهریور ۱۳۸۶ |
«فرسودگی دنیا» عنوان نمایشگاه عکس «فردریک لوکلو» عکاس بلژیکی است که تا 22 شهریورماه در خانه هنرمندان ایران برپاست.
|
به گزارش خبرگزاری فارس، نمایشگاه عکس" فرسودگی دنیا "به همت سفارت سوئیس، به مدت یک هفته در خانه هنرمندان ایران برپاست. «فیلیپ ولتی»، سفیر سوئیس در مراسم گشایش این نمایشگاه به معرفی کوتاهی از فردریک لوکلو ، عکاس بلژیکی ساکن فرانسه پرداخت. فیلیپ ولتی اظهار داشت: فردریک لوکلو نویسنده، سیاح و عکاسی است که در سال 1972 در بروکسل به دنیا آمد و در جنوب فرانسه زندگی می کند. وی افزود: آثار لولکو عمیقاً تحت تأثیر اولین سفر یکسالهاش به هیمالیا در سن بیست سالگی و تحت تأثیر مطالعه شکار نیکولا بوویه یعنی "راه و رسم دنیا " در سال 2005 است که مسیر او را پی میگیرد تا با نوشتن متن و گرفتن عکس ارداتش را به نویسنده سوئیسی نشان دهد. سفیر سوئیس در پایان یادآور شد که اثر بوویه با عنوان "راه و رسم دنیا " به فارسی ترجمه شده و به زودی در دسترس علاقهمندان قرار خواهد گرفت. پس از آن علی دهباشی،مدیر مجله بخارا،درباره نیکولا بوویه گفت : "نیکولاس بوویه ، نویسنده ، شاعر و عکاس سوئیسی در ششم مارچ 1929 در گراند لانسی نزدیک ژنو به دنیا آمد. خانواده ی بوویه سه فرزند داشت که نیکولاس کوچکترین آنها بود . پدرش استاد دانشگاه بود و سرپرست کتابخانه و به گفته ی نیکولاس، مهربان ترین و صمیمی ترین انسانی که دیده بود و مادرش باز به گفته ی نیکولا " قدیمی ترین آشپز غرب " بود. نیکولاس به هنر آشپزی بی اعتنا ماند و مسافری سخت کوش و کتاب خوانی حریص شد و بین سنین شش ـ هفت سالگی ژول ورن و جک لندن را خواند. وی ادامه داد: اشتیاق به دانستن بود که او را به سفر و کشف دنیا کشاند. نخستین سفرش را در 17 سالگی آغاز کرد و مقصدش لایونی بود و بعد از سال 1953 راهی سریلانکا شد و در طی این سفر از یوگسلاوی ، مقدونیه ، ترکیه ، ایران و افغانستان عبور کرد و در ادامه راهش به ژاپن رسید و این سرزمین مسحورش کرد طوری که یک سال و نیم آنجا ماند و اولین کتاب خود را با عنوان " راه و رسم دنیا" نوشت. دهباشی در ادامه گفت: روزی الا مایار، دوست بوویه، به او گفت " هر جا که انسان ها زندگی می کنند ، مسافران نیز می توانند زندگی کنند ! " و همین مبنای اندیشه بوویه شد. او می گفت " سفر نیاز به انگیزه ندارد خود به تنهایی دارای معنا و مفهوم است . برخی تصور می کنند که به سفر می روند ولی نمی دانند این سفر است که احاطه شان می کند... او معتقد بود که " نمی توان چیزی از سفر آموخت مگر آنکه در آن به فنا رسید . " این سفر بود که از بوویه نویسنده و عکاس ساخت . او خود را " مسافر نویسنده " ، " مسافر عکاس " می دانست. دهباشی گفت:بوویه در حالی که دائماً سفر می کرد از آموختن فارغ نشد . در دانشکده ادبیات و حقوق دانشگاه سوئیس به تحصیل پرداخت و در عین حال به زبان سانسکریت و تاریخ قرون وسطی علاقمند شد و مثل دوران کودکی و نوجوانی اش همچنان برای خواندن و دانستن حریص بود. وی افزود:عکاسی روی آثار بوویه تأثیری عمیق داشت . در حقیقت می توان عکاسی را یکی از ویژگی های متمایز آثار او دانست . او نوشته و تصویر را با مهارت و زبیایی در هم می آمیخت و به این ترتیب به نوعی کمال در آثارش دست می یافت . برای او عکاسی وسیله ای دیگر بود برای بیان اندیشه ها و احساسات خود. حتی ناچیزترین اشیاء و کوچکترین مفاهیم برای او معنایی خاص می یافت . پس می توان به یقین گفت که عکاسی یکی از اصول اساسی سبک ادبی بووبه محسوب می شود. مدیر مجله بخارا همچنین گفت: در حقیقت آثار او را نوعی " عکس ـ واژه " دانسته اند. عکس هایی که بوویه در آثارش به کار می گیرد ، صرف تصویر نیستند بلکه خود به تنهایی مجموعه ای مستقل و هماهنگ را به وجود می آورند. عکاسی برای بوویه نوعی دیگر از " داستان سرایی " است . روایتی که شاید بتوان گفت بی واسطه تر از واژه ها به دنیای ما راه می یابد. بوویه معتقد بود که فهم و درک عکس کاملاٌ غیرارادی و غریزی است و هر کس بنا به تجربه ، فرهنگ و نگرش خود به جهان عکس ها را معنا می کند . در باور او عکاس کسی است که در برابر جهان حیران می ماند. وی افزود: بوویه با همه روح و روان خود به سفر می رفت و می کوشید هیچ رنگی ، هیچ تصویر و به دنبال آن هیچ معنایی را از دست ندهد . او جهانگردی شگرف بود که به سفر می رفت نه برای آنکه غنی شود بلکه برای آنکه بیاموزد و از خود تهی شود. دهباشی در پایان گفت: در 17 فوریه 1998 ، این مسافر نویسنده و عکاس در حالی که از سرطان رنج می برد ، چشم از جهانی که چنین شگفت زده اش می کرد فروبست، بنا به گفته ی همسرش " در آرامش کامل " . نیکولاس چند ماه قبل از مرگش سروده بود " زین پس تو یاید در جهانی دیگر / جهانی که نامش را به ما نمی گویند / جهانی با نجواها و گلایه هایی دیگر / سبک تر از بوته های خار / در سکوت ناپدید شوی / و بدین سان به بادهایی که در جاده ها می وزند بازگردی . " در ادامه این مراسم، بخش هایی از کتاب " راه و رسم دنیا " اثر مطرح بوویه برای حضار خوانده شد. نمایشگاه عکس «فرسودگی دنیا» تا 22 شهریورماه در خانه هنرمندان ایران ادامه خواهد داشت. |
منبع : خبرگزاری فارس |
خبر قبل | خبر بعد |
|
|
|